|
Жалған дүние
Сол күндер, шіркін,
қуантқан
–
Оттай жанып, шоқ қылып,
Өтпес енді басынан,
Көңіл көзін жандырып.
Амал қанша,
Кетті әлің шамадан.
Қайтсың енді жүрегің,
Жасы келмей қартайған.
Асыл тастай
жарқырап
Келіп тұр ғой алдынан.
О дүние! О махаббат!
Қалайша тәтті бұл жалған.
2
қаңтар, 2009
жыл |
