Досқа
сағыныш
Ен алғаш,
танысқаным
әлі
есімде.
Тұрғой
сол сәт,
жүрегімнің
түбінде.
Балалық
па, шалалық
білмедім.
Өтті
сол сәт
бастауыштың
кезінде.
Бастауышты бастадық
біз бірге.
Білім
қуып,
арман қуып
жүгіре,
Солай жүріп,
уақыт
өтті
зуылдап.
Он бір жылды,
өткіздік
біз бірге.
Содан кеттік, арман
қуып
қалаға.
Балалықтың,
тастап бәрін
ауылға.
Арманымыз,
қыйалымыз
бір екен,,
Бір оқуда,
кездестік біз қалада.
Көрген
кезде, өзіңді
мен оқуда.
Өзіңе
мен, қарап
тұрдым
таңдана.
Өмір
неткен, қызық
екен шынында,
Осылай біз,
кездестікғой
қалада.
Содан
өтті,
не барі алты-ақ
жыл.
Алты жылда, пайда
болды дауыл бір.
Он бір жылдық
,достығымызды
біздің
бір,
Рас па досым,
өшіргені
алты жыл.
Доспын деп, доңызбенде
достасыппын.
Барі-бір
өткен
өмірге,
шын ғашықпын.
Амал
қанша
еріп кеттің,
ермелерге,
Досым-ау, доңыздарға
неге асықтың.
27.01.2011ж |