|
Бір көрінші көзіме
Далада тұр, көк ағаштар сарғайып.
Жер бетіне, келгендей бір мұңайып.
Жүрегіме, сол мұңменен кілді бір,
Сағыныштың бір белгісі қарайып.
Сағыныш ба, алде мұң ба бұл не ді?
Неткен тыныш, мына алем журегі.
Алтыным-ау,оятшы мына журекті.
Сағыныш пен мұға толып жүреді.
Оятшы мені бір көрініп көзіме.
Жүрек шіркін бір серпілсін өзіңе.
Сонда бәлкім оянарма бұл жүрек
Алып ұшқан алтын сол көргенде
18.01.2011 |
